Speisað
Þegar ég var yngri las ég eitthvað af vísindaskáldskap. Ég slysaðist til að lesa Hitchhikers Guide to the Galaxy eftir Douglas Adams, og fór í kjölfarið af því að lesa aðra höfunda á þessu sviði, eins og Ray Bradbury, Isaac Asmiov, Kurt Vonnegut og nokkra minni spámenn.
Eitt "premise" sem kom nokkrum sinnum fyrir í skáldskap þessum var að aðalsöguhetjan fór í gegnum einhver heims-umskipti, þar sem að grundvallarlögmál heimsins virtust breytast örlítið, eða mjög mikið, og hann fann sig staddann í heimi, þó mjög líkum heiminum sem hann hafði verið vanur, en þar sem fólk, hlutir og / eða grundvallarlögmál vísindanna funkeruðu allt öðruvísi.
Mér líður pínu eins og að þetta hafi verið að gerast. Það er eins og að hlutir, sem maður hélt að væru algjör fasti í tilverunni, hlutir sem maður pældi aldrei í út af því að þeir voru svo sjálfgefnir, eru farnir að hegða sér á máta sem manni hafði aldrei órað fyrir.
Ég er að sjálfsögðu að tala um Axl Rose.
Í öll þessi ár höfum við treyst á það að það komi dagur eftir þennann, að þyngdaraflið virki svona sirka, og að Axl Rose fresti útgáfu plötunar Chinese Democracy til næsta árs. Unnendur rokktónlistar sem eru enn á unglingsaldri hafa ekki lifað öðruvísi tíð en þá að næsta breiðskífa Guns n' Roses sé á leiðinni - en ekki alveg strax.
Og nú er skrækróma skrípið búið að kippa í burtu þessa undirstöðu tilverunar. Platan Chinese Democracy er sumsé farin í framleiðslu, og dettur í búðir 23. nóvember.
Fyrsta lagið fór í útvarpsspilun í dag, og er það titillag plötunar.
Þið getið lesið nánar um plötuna hjá RollingStone.com.
Ummæli
Svo er lagið lélegt líka. Búhú.